Homeopathie en kinderen


Kinderen reageren vaak erg goed op een homeopathische behandeling, omdat ze vaak nog een sterke vitaliteit hebben, die nog erg goed te prikkelen is door een passend homeopathische geneesmiddel.
 
Het lichaam van kinderen ,zeker als ze al vroeg naar een homeopathisch arts toe gegaan zijn, is immers nog niet zo vervuild met afvalstoffen , zoals die na een doorgemaakte ziekte of na gebruik van reguliere medicijnen kunnen  zijn achtergebleven. Al kan er soms wel sprake zijn van een belasting van inentingsstoffen, die zijn sporen op het immuunapparaat kan hebben achtergelaten.

Echter de kunst is om voor een kind dat homeopathisch geneesmiddel uit te zoeken, dat het meest past bij de ziektesymptomen, de algehele constitutie en de persoonlijkheid van het kind.

Dit is des te moeilijker hoe jonger het kind is.
Ten eerste, omdat een baby bijvoorbeeld  niet kan aangeven wat hij  voelt, en ik dus aangewezen ben op de informatie van de ouder en de uiterlijke symptomen en observatie van het kind zelf. Vaak ga ik terug naar de ervaringen van de moeder in de zwangerschap en bij de bevalling. Want de energie die zij toen heeft ervaren heeft het kind ook meegemaakt. Immers zij waren tot aan de feitelijke bevalling een energetische eenheid.
Ten tweede is het karakter van  een baby nog maar weinig uitgekristalliseerd is, en spelen soms familiair bepaalde erfelijke invloeden een duidelijke rol. Door al deze factoren op de juiste waarde te beoordelen kies ik het passende middel voor de baby.

Hoe ouder het kind echter wordt, hoe meer het individuele karaktertrekken laat zien, en gelukkig vaak nog  puur.

De meest open vraag die ik aan het begin van het eerste consult kan stellen aan de ouder is : wat is de reden van je komst , of: vertel wat over je kind . Als enigszins mogelijk probeer ik de meeste vragen aan het kind zelf voor te leggen. Enerzijds om zoveel mogelijk het kind ook bij het gesprek te betrekken, anderzijds om het kind  ook de kans te geven zo veel mogelijk subjectieve indrukken te vertellen, want die zijn voor mij als homeopathisch arts nog belangrijker als de gegevens die moeder mij verstrekt. En naast het gegeven dat het belangrijk is wat een kind zelf zegt, is het ook erg zinvol om te zien en horen hoe het kind communiceert met jou. Je staat versteld hoe zuiver zij bepaalde dingen kunnen vertellen. Of heeft het helemaal geen zin om met je te praten, en wendt het kind zich van je af?  Dat zij dan zo, en dat zegt ook iets over het karakter. Ik heb dan op zo`n moment een concreet gegeven, waar ik op door kan gaan. Hoe een kind karakterologisch in elkaar zit, zie ik ook vaak als ik het kind ga ophalen in de wachtkamer. Hoe is de reactie als ik een hand wil geven? Loopt het kind vrij makkelijk met me mee naar de spreekkamer, of klit het aan de ouder?
Meestal laat ik ze tijdens het consult ook een tekening maken: die zegt veel over hun innerlijke beleving.

Bij lichamelijke klachten doe ik als arts ook zonodig een lichamelijk onderzoek bij  het kind . Ziet het kind er al of niet gezond uit? Zijn er huidproblemen? Hoe zit het met het zweetpatroon en de lichaamstemperatuur? Zijn er opgezette klieren en/of amandelen? Is er aan de oren iets te zien van een ontsteking of vocht achter het trommelvlies? Is er iets aan de lagere luchtwegen te beluisteren? Ook objectieve lichamelijke bevindingen kunnen de keuze van een geneesmiddel bepalen. Daarbij weet ik dat ik me bij kinderen bij het  stellen van de diagnose zelden moet laten leiden door het plaatselijke karakter van de symptomen. Pijn in de buik kan best ook veroorzaakt worden door een oorontsteking.

Ik vraag verder aan de moeder en aan het kind zelf, te vertellen over de hobby`s, over hoe het kind graag speelt, of er veel of weinig contacten met andere kinderen zijn , en hoe die verlopen.
Verder wil ik graag weten hoe het kind het op school doet. Soms vraag ik de ouder aan de leerkracht te verzoeken mij een verslagje te doen toekomen over de persoonlijkheid van het kind en over zaken die de leerkracht zorgen baart: het leren? de ontwikkeling, het gedrag van het kind? Desgevraagd ga ik met de ouder en de leerkracht samen bekijken of er via school nog andere hulpmogelijkheden voor het kind ingezet kunnen worden. Ik draag 34 jaar ervaring als  jeugdarts met me mee over schoolproblemen bij kinderen en hoe die aan te pakken.

Waar komen ouders nu met hun kinderen vooral mee naar de homeopathisch arts?

Bij baby`s en heel jonge kinderen is dat: exceem, voedingsovergevoeligheid, overmatig huilen, problemen met het tanden krijgen, peuterdiarree, darmkrampjes, luchtwegproblemen, zoals steeds terugkerende verkoudheden of astmathische bronchitis.

Als het kind wat ouder is en op de basisschool zit met vage lichamelijke klachten: hoofdpijn, buikpijn, moeheid, in- of doorslaapproblemen, bedplassen, obstipatie , maar ook met bepaalde angsten, tics,  gedragsmoeilijke of  hyperactieve kinderen.

Vanaf een jaar of vijftien komen pubers de eerste keer nog wel eens samen met een ouder mee, maar daarna komen ze al snel voortaan alleen. De eerste keer is dat prima omdat die ouder dan ook nog wat kan vertellen, over hoe de puber in zijn of haar vroegere  jaren functioneerde. Bij volgende vervolgconsulten is het evenzo plezierig, dat een puber alleen komt. Dat verduidelijkt alleen maar de motivatie en de zelfstandigheid van de puber om ook te willen komen, en vaak is een gesprek dan opener, omdat er voor hun gevoel geen ouder mee zit  te luisteren. Pubers komen vooral met problemen rond hun huid: puistjes, uitslag. Niet gek natuurlijk omdat het uiterlijk voor pubers ,juist in deze tijd, waarin zoveel nadruk gelegd wordt op jong en mooi moeten zijn, in hun gevoel een belangrijk item is. Verder is er nog al eens sprake van menstruatieproblemen, hoofdpijnen, en ook nog al eens  eetstoornissen, anorexia of boulimea-achtige beelden. Ook hierbij spelen vaak objectief moeilijk meevoelbare  ideeen over het uiterlijk een belangrijke rol samen met een meestal erg lage dunk over zichzelf.


Waar let ik als homeopathisch arts vooral op bij het uitkiezen van het meest passende homeopathisch middel:

Eerst op de mogelijke aanleiding van de klachten. Heeft het kind een kou gepakt, wat is volgens de ouder de aanleiding voor de klacht waar voor men komt? Is er een ongeval, vaccinatie, stuip  of operatie geweest? Is een bepaalde gebeurtenis belangrijk geweest?

Verder let ik op de karakteristieke en eerder wat ongewone kenmerken van het kind: vb: een kind wat vaak zand in zijn mond doet . Dat gegeven kan al snel wijzen naar 2 mogelijke middelen: Tarentula ,een spinnenmiddel, of Silicea ,kiezelzuur.

Als homeopathisch arts let ik vooral op de mentale en emotionele kenmerken. Wat vertelt de ouder over de psyche van het kind? Hoe presenteert het kind zich, als je het gaat ophalen uit de wachtkamer?  Komt het je open ,en al babbelend tegemoet? Of kruipt het achter moeder of de stoel weg? Begint het te krijsen, of zachtjes te huilen? Allemaal  emotionele uitdrukkingen van een belangrijk aspect van het zelf van een kind, die je als arts ongevraagd meteen te zien krijgt. Als het kind eenmaal in de spreekkamer binnen is kun je het verder observeren. Is het kind rustig, of  verlegen, blijft het angstig, of is het meer onwillendheid, koppigheid? Durft het na verloop van tijd wel wat te zeggen, of is het bijna niet meer te stoppen in zijn gekwebbel?

Ook de lichamelijke  observatie van het kind is belangrijk. Heeft het kringen onder de ogen, of altijd  een blos op de wangen? Zijn er tics? Heeft het zweethandjes en –voetjes? Is het kind erg klein of juist hard gegroeid?  Lijkt het kind achter of juist voor in de ontwikkeling ? Straalt het kind rust uit? Of is het onrustig, zit het steeds te wiebelen, of rent het steeds rond?
 
Het vragen naar de voedingsvoorkeuren en –afkeren kan belangrijke informatie opleveren: wil het kind wel of niet de moederborst, kan het bepaalde voedingsmiddelen slecht verdragen? Is er een uitgesproken voorkeur of afkeer ten opzichte van  bepaalde voedingsmiddelen?  Bijvoorbeeld een kind dat graag citroen eet, kan wijzen op Belladonna, gemaakt van wolfskers.

Verder komt het slaapgedrag ter sprake.
 
Belangrijk is ook het vragen naar de omstandigheden, die bepaalde klachten kunnen doen verergeren of verbeteren. Dat kunnen tijden van de dag zijn, voedingsstoffen, weersomstandigheden, seizoenen, een bepaalde lichaamshouding enz.
 
Tenslotte:
Kinderen zijn vaak prima homeopathisch te behandelen, want zij reageren meestal vrij snel op een goed gekozen middel en als zo`n middel gegeven is aan een kind, wat niet lekker in zijn vel zat, krijg ik daarna van opgeluchte ouders al heel snel de  opmerking te horen: ‘we hebben ineens weer een heel ander kind’.
Een duidelijker bewijs voor de effectiviteit van homeopathie kun je niet krijgen.